หนึ่งในคำถามที่พบบ่อยที่สุดเกี่ยวกับ กลไกสปริงไดรฟ์ ก็คือ มันเป็นกลไกอัตโนมัติหรือกลไกควอตซ์ ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะ ในแง่ของเทคโนโลยีกลไกนาฬิกาแบบดั้งเดิมนั้น กลไกสปริงไดรฟ์ ได้ท้าทายชนิดกลไกนาฬิกาแบบปกติที่ซึ่งนาฬิการะดับไฮ-เอนด์ โดยส่วนใหญ่ใช้กันอยู่ และเป็นสิ่งที่ผู้หลงใหลนาฬิกาโดยส่วนใหญ่คุ้นเคยกัน กลไกสปริงไดรฟ์ จึงจำเป็นต้องถูกอธิบาย ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่บทความนี้พยายามที่จะทำ

กลไกสปริงไดรฟ์ รวมองค์ประกอบอันเป็นที่ปรารถนาที่สุดของทั้งกลไกนาฬิกาแบบจักรกลและแบบควอตซ์เข้าไว้ด้วยกัน ทั้งยังเป็นการขจัดจุดอ่อนที่สำคัญที่สุดของกลไกแต่ละแบบไปในขณะเดียวกัน การมีระบบสปริงลาน ทำให้กลไก สปริงไดรฟ์ มีแรงบิดที่สูงกว่าระบบที่ใช้กับกลไกแบบควอตซ์ และเป็นรูปแบบที่สอดคล้องกับระบบของกลไกแบบจักรกล ระบบนี้ทำให้กลไกสปริงไดรฟ์ ของ Grand Seiko สามารถขับเคลื่อนเข็มนาฬิกาที่มีขนาดใหญ่กว่าและหนักกว่าขนาดที่กลไกแบบควอตซ์จะกระทำได้ ซึ่งรวมถึงเข็มที่ทำจากทองในนาฬิกาบางรุ่นจากสตูดิโอนาฬิกา ไมโคร อาร์ติสท์ ด้วย และด้วยการที่กลไกสปริงไดรฟ์ ใช้กำลังจากสปริง ไม่ใช่แบตเตอรี่ จึงสามารถสร้างพลังงานขึ้นได้เท่าที่ต้องการโดยไม่จำเป็นต้องมีการเปลี่ยนแบตเตอรี่ ซึ่งก็ทำให้ไม่ต้องกังวลในเรื่องการกำจัดแบตเตอรี่ที่ใช้แล้วอย่างเหมาะสมอีกด้วย

กลไกสปริงไดรฟ์ ไม่มีระบบปล่อยจักร ไม่ว่าจะเป็นแบบคันโยกอันเป็นรูปแบบปกติหรือแบบอื่นใดอย่างที่มีอยู่ในกลไกนาฬิกาจักรกล โดยในกลไกสปริงไดรฟ์ ชิ้นส่วนละเอียดอ่อนจำนวนมากที่ประกอบเข้าด้วยกันในกลไกแบบดั้งเดิมซึ่งเป็นที่รู้กันว่าต้องมีการเติมน้ำมันหล่อลื่นอยู่เสมอและมีความไวต่ออำนาจแม่เหล็ก ได้ถูกแทนที่ด้วยกลไกควบคุมที่เรียกว่า ไทร-ซิงโคร เรกูเลเตอร์ แต่ก่อนที่เราจะอธิบายถึงวิธีการทำงานของ ไทร-ซิงโคร เรกูเลเตอร์ ขอสรุปสั้น ๆ ให้ทราบกันก่อนว่า กลไกควบคุมนี้จะควบคุมการไหลของพลังงานที่ถูกปล่อยออกมาจากสปริงลาน ในขณะที่ให้ความแม่นยำได้ในระดับเดียวกับกลไกแบบควอตซ์ คือ +/- 15 วินาทีต่อเดือน (1 วินาทีต่อวัน) ในกลไกสปริงไดรฟ์ 9R คาลิเบอร์ปกติทั่วไป และ +/- 10 วินาทีต่อเดือน (0.5 วินาทีต่อวัน) ในบางคาลิเบอร์ เช่น 9RA2 9RA5 และ 9R01

เนื่องจาก “ด้านความเป็นจักรกล” ของกลไกสปริงไดรฟ์ นั้นมีสปริงลานเป็นหนึ่งในองค์ประกอบ Grand Seiko จึงสามารถนำเสนอกลไกตระกูล 9R ที่มีระบบขึ้นลานแตกต่างกันได้เช่นเดียวกับที่กลไกแบบจักรกลเป็น กลไกสปริงไดรฟ์ จึงมีทั้งที่เป็นแบบขึ้นลานอัตโนมัติและแบบขึ้นลานด้วยมือ ยิ่งไปกว่านั้น การตกแต่งชิ้นส่วนกลไกอย่างประณีต การใช้ทับทิม และรูปแบบการตกแต่งอันงดงาม อันเป็นธรรมเนียมปฏิบัติสืบเนื่องต่อกันมาช้านานที่ส่งเสริมสถานะของนาฬิกาจักรกลให้มีฐานะเป็นผลิตภัณฑ์ที่คงอยู่ได้ตลอดไปซึ่งควรค่าแก่การเก็บสะสม ชื่นชม และเป็นมรดกสืบทอดต่อไป ก็ยังคงปรากฏให้เห็นในกลไกสปริงไดรฟ์ ที่ประกอบขึ้นด้วยมืออย่างประณีตเหล่านี้ด้วย กลไกสปริงไดรฟ์ กับกลไกแบบจักรกล จึงมีคุณลักษณะที่เหมือนกันอยู่หลายประการ

กลับมาที่เรื่องของ ไทร-ซิงโคร เรกูเลเตอร์ อันเป็นสิ่งที่ทำให้กลไกสปริงไดรฟ์ มีลักษณะเป็นหนึ่งเดียวไม่เหมือนใครและมีความพิเศษเป็นอย่างยิ่ง กลไกควบคุมชนิดนี้ทำงานอย่างไรและมีหน้าที่อะไร? ในกลไกควบคุมไทร-ซิงโคร เรกูเลเตอร์ นั้น จักรที่อยู่ท้ายสุดของขบวนเฟืองซึ่งเรียกว่าจักรเหิน จะเคลื่อนหมุน 8 ครั้งต่อวินาทีและทำงานร่วมกับสเตเตอร์เพื่อสร้างพลังงาน การเคลื่อนหมุนของจักรเหิน จะสร้างกระแสไฟฟ้าขึ้นมาเพื่อใช้กระตุ้นการทำงานของออสซิลเลเตอร์ที่ทำหน้าที่สั่นผลึกควอตซ์ และวงจรรวม ความถี่การสั่นผลึกควอตซ์ที่ 32,768 เฮิร์ตซ์ ของออสซิลเลเตอร์ซึ่งเป็นสัญญาณอ้างอิงที่ให้กับวงจรรวมนี้ จะเปรียบเทียบอัตราความแม่นยำระดับสูงที่ได้จากผลึกควอตซ์กับการเคลื่อนหมุนของจักรเหิน และมีเบรกแบบแม่เหล็กมาหยุดชะลอจักรเหินเมื่อจักรเหินหมุนเร็วเกินไป เพื่อให้มั่นใจว่า เข็มชั่วโมง เข็มนาที และเข็มวินาทีนั้น เคลื่อนที่ด้วยความแม่นยำในระดับเดียวกับนาฬิกากลไกควอตซ์

เมื่อคุณมองไปที่กลไกนาฬิกาสปริงไดรฟ์ ในขณะที่กำลังทำงานอยู่ ก็จะเห็นได้ชัดเจนว่ามันไม่มีการสั่นสะเทือนอันน้อยนิดของระบบปล่อยจักร แม้จะยกขึ้นมาแนบกับหูก็จะพบเพียงความเงียบสงบของการทำงาน อย่างไรก็ตาม คุณจะสามารถมองเห็นจักรเหินที่กำลังหมุนในอัตรา 8 รอบต่อวินาที และเข็มวินาทีบนหน้าปัดที่ไหลเวียนไปข้างหน้าอย่างราบรื่น อันเป็นการสะท้อนให้เห็นถึงการไหลเวียนตามธรรมชาติของกาลเวลา